Het gastgezin/ de krant enzo.

Dit is het gastgezin waar wij de 2 maanden in Bolivia bij zullen verblijven:

Reynaldo en Gloria
Een nieuw gastgezin. Het enige gezin met nog inhuis wonende kinderen. Ze hebben twee zoons van 15 en 19 jaar. De jongste is nogal verlegen. Hij zit op de middelbare school. De oudste is wat opener. Hij studeert psychologie en houdt van koken en gitaarspelen. Het is een gezellig gezin, niet van de ´hogere klassen´ zoals de andere gastgezinnen. Ze hebben het huis zelf laten bouwen en zijn ook nog bezig met de afwerking. Het is een prachtig vrijstaand huis met drie verdiepingen. Op de begane grond een ruime woon en eetkamer en een keuken. Op de eerste verdieping vier slaapkamers en op de zolder nóg een ruime slaapkamer.
Het gezin geeft aan veel samen te doen, als het even kan samen lunchen of avondeten en in het weekend gaan zij vaak naar opa en oma of gaan ze sporten of wat anders doen. De jongens gaan ook regelmatig uit (met name de oudste). Ze vinden het leuk om vrijwilligers/stagiaires bij hun gezin te betrekken.
Het is wel zo dat dit gezin wat verder weg van de stad woont. Het is een mooie buurt met uitzicht op de bergen en er lopen zelfs nog wat koeien en schapen rond. Er gaat veel openbaar vervoer, maar het is niet zo dicht bij het centrum en bijvoorbeeld bij de centra van de Fundación La Paz.
Maar dat vinden wij juist wel fijn om niet constant in de drukte zitten. en koeien, schaapjes en mooi uitzicht is altijd leuk!!



Wij hopen dat de guerilla over 2 weken wat minder actief is!!! Zodat we wel de machu picchu in Peru kunnen zien!!!

We hebben tentamens op de maandag, dinsdag en woensdag, voor de donderdag dat we gaan!! Dat is echt niet leuk! We moeten deze 2 weken nog zoveel doen dat we ons afvragen of we ze wel alle3 kunnen leren. Maar dat zien we dan wel... We hebben gewoon even 2 drukke weken maar dan stappen we in het vliegtuig!!!!!!!!! jeeeej....

Wij stonden in de krant!!! In de Stentor van dinsdag met een grote foto enzo.
Dit is het artikel:
(die man heeft sommige dingen wel verkeerd opgevat maar verder is het wel leuk)

DE KRANT:

Stage in Bolivia spannende onderneming
door JEROEN BLOEMBERG

10 JANUARI 2006 - ZWOLLE - Gevaarlijke bergpassages waar regelmatig bussen en auto’s in het ravijn storten, veel armoede en een overvloed aan weeskinderen. Het zijn aspecten waarmee de Zwolse studenten Elske van de Glind en Eefje van Meurs te maken krijgen.

Eind januari vertrekken zij richting Bolivia om daar twee maanden stage te lopen. ‘We zijn niet bang, maar weten dat de reis niet zonder gevaar is.’ Voor Elske van de Glind en Eefje van Meurs, tweedejaars studenten sociaal-pedagogische hulpverlening, staat 2006 voor een groot deel in het teken van hun twee maanden durende stage. Niet Spanje, Engeland, Suriname of Italië, maar het Zuid-Amerikaanse Bolivia wekte vorig jaar, bij het zoeken naar een stageplek, hun interesse. Een brochure van Connectie Bolivia, een organisatie die in ontwikkelingslanden hulp biedt aan straatkinderen, ouderen en gehandicapten, haalde hen over de streep. ‘We zijn avontuurlijk ingesteld en willen na het afronden van onze opleiding werken in een derdewereldland. Een helpende hand toesteken aan de plaatselijke bevolking, dat is onze intentie. En de cultuur leren kennen, uitvinden of we dit werk een groot deel van ons leven willen doen.’

De reis is voor de negentienjarige studenten niet zonder gevaren. Na met het vliegtuig in Peru te zijn aangekomen, gaat het per bus naar Bolivia. Via de beruchte ‘dodenweg’, waar gemiddeld twee voertuigen per week het ravijn in storten, moeten ze op 26 januari aankomen bij een gastgezin aan de rand van La Paz. In die stad zetelt de regering van het land, dat onlangs voor het eerst in de geschiedenis een indiaan als president kreeg. Wat ze er te wachten staat, Van De Glind en Van Meurs kunnen er geen antwoord op geven. ‘We krijgen vast en zeker met een cultuurschok te maken. Er is in Bolivia veel ellende, het verschil tussen arm en rijk is erg groot. Ongeveer zestig procent van de bevolking kan zichzelf niet onderhouden, vreselijk. De inwoners zijn blij met elke vorm van hulp.’

Bolivia is een land met een prachtige natuur, maar ook één met veel stakingen en wegblokkades. En het is het land waar de meeste staatsgrepen van heel Zuid-Amerika voorkomen.

Ook daar deinzen de meiden niet voor terug. Beiden zien ze het als een uitdaging om in Bolivia te gaan helpen en zijn ze haast stoïcijns onder het vele leed. ‘We laten het op ons af komen. Zoveel mogelijk doen, een kind laten lachen. Dan zijn wij al tevreden.’


- Vergeet ons doei-feestje niet!! -