Ziek.........

ok, dit word een wat minder vrolijk bericht...

Onze afsluiting van de vorige keer klopte niet helemaal.

Kort daarna lagen we alletwee in bed met ontzettende buikpijn. of op de wc. er waren tijden dat de een op de wc zat te kreunen van de pijn, terwijl de ander voor de deur stond met ´auaau schiet nou op!!!´

Daar ging ons weekendje weg!

ELSKE:
Elske had al 10 dagen diarree. Ze dacht da het kwam door het andere eten/leven. Met Marlieke hebben we toch maar besloten zo snel mogelijk naar de dokter te gaan. Want zo lang diarree hebben is niet normaal.
De taxirit naar de dokter was een ramp. het was druk, de taxi reed steeds heel snel 10 meter om dat heel hard weer te remmen. we kwamen supe naar en misselijk daar aan en vlogen gelijk weer naar de wc.
Elske kreeg dus onderzoeken, gewogen, temperatuur, de dokter drukte op buik, bloed afgenomen (verschrikkelijk), vragen gesteld, en en ontlasting in een potje. het bleek dat de bloeddruk van Elske te laag was en dat ze ondanks al dat water drinken te weinig vocht in zich had.
Maar goed... wij weer naar huis.
smiddags moesten we terug voor de uitslag. de taxirit was weeeer een ramp. we snappen niet hoe we daar gekomen zijn echt waar.
maar goed daar werd Elske dus heel naar. Eefje zat ook steeds op de wc. Mensen vroegen aan de zusters of ze alsjeblieft dat meisje (Elske) wilde helpen omdat ze er zo ziek uitzag. Elske had veel te lang gewacht met een dokter zoeken waardoor de infectie erger geworden is.
Het bleek dat uit het onderzoek gekomen was dt Elske salmonella heeft. En dat ze veel te weinig vocht in zich had dat het wel een fout zou kunnen gaan. (Ze was te ziek om nog naar huis te kyunnen.)
Daarom moest ze zo snel mogelijk aan het infuus, en moesten wij er een avond, nacht en ochtend blijven. in het ziekenhuisje/kliniek. We hadden hier niet op gerekend dus geen spullen als piama of iets ter afleiding mee.
De nacht was een ramp. Het is niet leuk om in een vreemd land, een vreemd ziekenhuisje, met vreemde mensen die een vreemde taal spreken en geen contact kunnen hebben met de mensen thuis. Soms kwam er iemand binnen Elskes bloeddruk meten, temperatuur opmeten of aan het infuus zitten.
Elske is die nacht ook iets van 12 keer naa de wc gegaan, met infuus meeslepend. Het infuus zou er om 1 uur snachts uitgaan, maar ging er pas om 11 uur sochtends uit.
Echt een super nare nacht!

EEFJE:
Voor Eefje was het ook een nare nacht, moest ook regelmatig naar de wc, of Elske helpen met bijv water inschenken of de lamp uitdoen, of de zuster roepen als ze erge pijn had.
Eefje moest de volgende ochtend ook de tests afleggen. Ze had dan nog wel maar net diarree maar al wel hevig, en aangezien Elske salmonella heeft, was er natuurlijk een grote kans dat Eefje dat ook had.
Na het onderzoek bleek dat Eefje niet zoveel vocht had verloren. We konden naar huis en thuis werd de uitslag van Eefje gebeld.
Het bleek dat Eefje ook een ernstige bacteriele infectie heeft, maar geen salmonella.

Dus slikken we nu alle2 antibiotica. Elske wat meer antibiotica, en Eefje ook nog darmfloraregelaars en b12 vitamines.
Elske heeft ook dingen voor de erge buikpijn.

We voelen ons nu nog best wel slap, moe, zwak, buikpijn, en nogsteeds wel diarree, maar gemiddeld nog maar 5 keer op een dag en das al veel minder!

Het was echt even schrikken, vooral de nacht in het ziekenhuis. Als het goed is voelen we ons over een dag of 2/3 een suk beter en over 14 dagen zijn we klaar met de antibiotica en zijn de ernstige ifecties weg.

We krijgen vanmiddag nog ziekenbezoek van Emiel en we denken, Frank. Echt lief, belden gisteren al hoe het met ons ging en dat ze wel hadden willen langskomen in het ziekenhuis.

We gaan nu weer snel naar huis, naar ons bed en de wc!

liefs,
ons

' Cause they can hurt,
but won't kill me.
I can laugh about it,
I can cry about it.
I'd better try to laugh.'