Stage en Salir

STAGE:
De stageplaats waar we oorspronkelijk stage zouden gaan lopen, bleek toch wat anders te zijn dan we dachten. We hadden bijvoorbeeld afgesproken om om half negen te beginnen, zodat we aan onze uren zouden komen. Maar daar aangekomen, bleken er maar twee baby´s te zitten, waarvan een van de leiding zelf. Dus wij konden om een uur terug komen, want dan zouden er al acht kinderen zitten. Maar ook dit viel tegen, want wij hadden gerekend op 15 kinderen. Ook waren er drie kinderen van de leiding zelf. Kortom, we voelden ons eigelijk een beetje overbodig. Daarom zijn we op zoek gegaan naar een andere stageplaats, maar hebben we besloten om een dag in de week daar te blijven, om op te knappen want geld hebben ze hard nodig. Ook kunnen we de kinderen een ander programma aanbieden, want het enige wat ze nu moeten doen is tekenen en eten. Dus het geld komt hier als nog goed terecht!

Gister zijn we gaan kijken naar de andere stageplaats, Virgin de Fatima. Het is een weeshuis van de staat, waar kinderen tussen de 0 en 6 jaar zitten en wonen. Het ziet er best goed uit, de kinderen hebben hun eigen bedje en een speelplaats, maar er is niet genoeg geld voor leiding. Zoals in een huisje waren er ogeveer 12 kinderen, en op het moment dat wij er waren, was er helemaal niemand om op de kinderen te letten. Ze waren heel erg blij met onze aandacht. Gelijk op schoot willen handjes vast houden en niet meer los laten.
Het is best sneu om te zien hoeveel kinderen daar zitten, die allemaal achter gelaten zijn of daar gebracht zijn. Hun toekomst is verhuizen van tehuis naar tehuis, totdat ze oud genoeg zijn.

In de ochtenden willen we met de baby´s werken. Dit zijn er heel veel, op maar heel weinig leiding. De baby´s krijgen heel weinig aandacht, waardoor ze hun spieren niet goed genoeg kunnen ontwikkelen, waardoor ze heel laat zijn met lopen. Wij gaan met de baby´s spelen, eten geven verschonen, eigenlijk alles wat je normaal ook moet doen.
In de middag komen de oudere kinderen thuis van school en gaan we daar helpen.
We zijn heeel erg enthousiast over deze stage. We hebben hier veel meer het gevoel echt nodig te zijn. Kortom hier hebben ze onze aandacht nodig en bij Arenal ons geld. Helaas door het invullen en goedkeuren van papieren en carnaval kunnen we woensdag pas daar beginnen.

SALIR:
De avonden woden steeds leuker hier. Eergister kwamen er wat mensen om bij ons te kletsen en pizza te eten. Dat was gezellig. En gister gingen we eindelijk ( na een hele maand!!) uit in La Paz!! Eerst gingen we bij emiel en ferry in het apartement nog wat drinken en een spelletje doen, met rare vragen. Om een uur of een namen we met zes man de taxi, luidkeels zingend, met nederlandse hits en kinderliedjes ( nee coretta elske begon niet)Eigenlijk wilden we naar het forum, maar dat was dicht, en dat zegt de taxichauffeur ook niet even! Dus gingen we maar naar fantasy. We moesten lachen om de manier hoe ze hier dansen. Echt jongen tegenover het meisje en heel erg overdreven. Jullie denken vast dat ze hier goed kunnen dansen, maar dat valt hier nog best wel mee eigenlijk. Ze hebben hier de rare gewoonte om pauzes in de muziek te lassen. Dan gaat iedereen zitten en wat drinken. Wij daarentegen zakten helemaal in elkaar. Maar hierna kwam er een bandje. Traditionele boliviaanse muziek. Wij als nederlanders begonnen met dansen, waarop de band ons bedankte. HIerna kwamen opeens heel veel bolivianen op de dansvloer om met ons te dansen en ons pasjes te leren. Ook gingen we in een grote kring, met de handen vast dansen, rondjes draaien, naar binnen toe en weer terug. Het was echt heel blij en we hebben ontzettend gelachen! Het uitgaan is hier heel anders, maar zeker wel heel leuk!
Eefje ging daarna gezellig praten met een vrouwt over carnaval etc. Later bleek dat zij, met nog meer anderen, het op onze portmonaille gemunt had. Dit is niet gelukt, maar we zijn nu op onze hoede, ook tijdens het uitgaan.

POST:
Veel mensen hebben ons iets gestuurd maar we hebben nog niks ontvangen. Wel lag er een brief voor elske die in 5 dagen was aangekomen toen in we in La Paz aankwamen. Ook is een vanuit lima doorgestuurde brief op bureau connectie aangekomen. Voor de rest, de vele post die naar het adres van Marlieke is verstuurd is nog niet aangekomen. Het adres klopt wel. Het is wel belangrijk er altijd zuid. amerika onder te zetten. He gebeurd hier wel vaker dat post er lang over doet dus we hebben goede hoop dat alles nog aankomt. Wel raden we aan om vanaf ong. 10 maart niks meer hier heen te sturen maar dan naar Brazilie.
We hopen dat er snel iets binnenkomt want we vinden post erg leuk :) en dropjes lekker, dankje mama Willy en Edwin :)

Morgen vertrekken we alweer naar Oruro! Daar is het op een na grootste carnaval ter wereld! Maar dat verslag volgt nog!!

Fijn weekend allemaal en groetjessss!!

xxx Elske en Eefje