Yungas - laatste weekendje Bolivia

Huiveringwekkende momenten in de bus en een weer totaal ander gebied van Bolivia.

HEENREIS:
Om 5 uur stonden we op om om half 6 met de taxi te vertrekken naar de plek waar vandaan de bus zou gaan. We gingen met Gloria, Linn, Jasper, Herbert, Esther, Emiel en Liesbeth.
De bus zou om half 7 vertrekken, maar hij zat niet vol en wilde pas vertrekken als hij voller zat. Om half 10 waren we het zat en stelden we de chauffeur voor de keus, of we betaalden 30 per persoon meer (wat hij met andere pasagiers nooit zou redden) of we zouden ons geld terug krijgen. Uiteindelijk ging hij met dat 1e accoord.
De busrit duurde ruim 6 uur. Al snel waren we in een totaal ander gebied. We reden niet over DE dodenweg, maar wij denken dat dat alleen maar zo is omdat deze weg minder druk is en daardoor er minder bussen het ravijn invallen. Het was een enge tocht hoor! De chauffeur maakte er een wedstrijd van om alle bussen in te halen. Het was 1 smal bergweggetje met stijle afgronden. Hij nam de bochten ook nogal ruim, 2 keer bijna een botsing gehad en 1 keer bijna het ravijn ingevallen. Ook ging hij ruzie maken met iemand in de bus zonder op de weg te letten, en dat voor 10 cent! Kennelijk vond de chauffeur zijn leven en dat van ons niet zo veel waard. Het waren echt huiveringwekkende momenten! Maar het landsschap was super mooi: hoge bergen, alles groen en veel watervallen.
Halverwege moesten we stoppen, we sloten achteraan een stuk of 5 bussen. Het bleek dat er stenen van de berg op de weg gevallen waren en we niet verder konden.
Gelukkig waren ze al bezig het op te ruimen en duurde het niet heel lang.
We kwamen pas eind van de middag aan in het plaatsje Irupana. Hier heeft Gloria vroeger in de buurt gewoond en op school gezeten.

WANDELING:
We bezochten Gloria´s oude schooltje en een ziekenhuis en daarna nog wat verder gewandeld.
Gloria stelde voor om een stukje de berg op te gaan. Uiteindelijk kwamen we de broer van Gloria tegen die ons met zijn auto bracht. We zaten met z´n allen achterin het brakke autotje waarvan de deur los zat etc. We reden steeds verder omhoog. Uiteindelijk waren we heel hoog en bleek dat we teruggingen lopen.Het werd al bijna donker. Eefje en de rest van de groep ging eerst nog naar de top van de berg, zag daar paarden en een zwerver die daar woonde. Elske ging met 3 Bolivianen een andere route lopen, wel apart om met alleen bolivianen te zijn. Het ware stijle weggetjes voor alletwee maar wel heel erg mooi.
We waren uitgeput toen we aankwamen.

DAG 2:
We stonden om 6 uur op en gingen rond 7 uur weg om te wandelen. We gingen naar een ander dorpje. Hdet bleek uiteindelijk nog best ver te zijn. Gloria ontpopte zich tot een ware gids en liet alles zien. We hebben bananenbomen, coffeebomen, mango en sinaasappel bomen. lipstickbomen (met kleurtjes voor verf en lipstick), mierenkolonies, kerstbloemplanten, veel grote mooie vlinders, coca-akkers (zijn in de Yungas het meest), watervallen, hangende vogelnestjes enz enz gezien.
Na bijna 4 ur te hebben gewandeld, kwamen we in het bekende dorpje. In dit dorpje wonen bijna alleen hele donkere mensen, ze stammen af van de afrikaanse slaven. Overal was er coca in dit dorp.
We gingen terug naar Irupana op een ´taxi´. Dat wil zeggen, een gastflesvrachtwagen. We stonden achterin de open bak, ons vast houdend aan stangen. Onderweg stapten er nog meer mensen in de ´taxi´. Het was geweldig! Je zag heel veel terwijl je door het landschap heen zoefde.

Op deze manier gingen we later ook heen en terug naar een ander dorpje, een kerkje bezocht en weer gewandeld. We hebben eucalyptus bomen gezoct, wat aardig moeilijk was door de bush. het was heel stijl. Terug skiede Elske achter Gloria aan (zich vasthoudend) omdat het zo glad was.

De avond terug in Irupana was best apart. Al het stroom en licht was uitgevallen door de onweer. Dus het hele dorp was op een paar kaarsen na donker. Alle bewoners verzamelden zich op het plein. aparte sfeer.

DAG 3:
We gingen wandelen naar de begraafplaats. Daar aangekomen ging Gloria op zoek naar het graf van haar moeder, wat er niet meer bleek te zijn. Dat was natuurlijk erg moeilijk voor Gloria. Alle graven lagen ook door elkaar, je moest er over heen lopen en ze waren overwoekerd door planten etc.

Later ging het gelukkig weer beter en zijn we naar de bus gegaan. De bus terug was bijna net zo erg als de heenweg, maar we hebben het overleeft!

Dat was ons laatste weekendje Bolivia... Maar nu al met Gloria afgesproken dat we nog eens terug gaan naar de Yungas maar dan met de hele familie.

Nu gaan we aan onze laatste en hele drukke week beginnen...

chau!

x

(We zitten op een heeeele langzame computer! Dus morgen komen de rest van de foto´s erbij... )